Spiritualiteit zie ik als de waarheid.

Spiritualiteit is voor mij gewoon de volle verantwoordelijkheid nemen voor jezelf, naar jezelf durven kijken, en niemand de schuld geven. Ook jezelf niet, want ook zelfliefde hoort erbij, en is zelfs essentieel. Jezelf omarmen voor wie, en wat je bent. Jezelf serieus nemen en op nummer één zetten. Vanuit daar, kun je je namelijk dienstbaar opstellen, en kun je iets betekenen voor jezelf, én voor de wereld. 

Spiritualiteit gaat over het weten dat je goed voelen, rust voelen en vertrouwen voelen, jouw natuurlijke staat van zijn is. Het gaat over vreugde voelen in wat je doet, dankbaar zijn voor alles dat er is, in verbinding met jezelf én alles dat is. In doen wat je het minste moeite kost, omdat het je zo makkelijk afgaat, en je er zoveel voldoening uithaalt. Het gaat over voelen; voelen wie je echt, in essentie bent. Waar je van bent gemaakt, waar je vandaan komt, en waar je altijd weer naar terug gaat. Het gaat over aangeleerde dingen niet zo serieus nemen, en je eigen waarheid vinden. Het gaat over innerlijke rust vinden, de kracht in jezelf vinden, én erkennen. De weet hebben, dat je alles aankunt. 

Spiritualiteit opent deuren die je misschien niet voor mogelijk hield. Alleen weten is niet genoeg, je zult het ook moeten toepassen, en dat is waar het schip vaak strand. Velen weten, maar het toepassen blijft achterwege. Daar komt het bewustzijn om de hoek kijken. Hoe bewust ben je écht, en hoe bewust pas je het toe?